Het is tijd. De hoogste tijd. Tijd voor een niveautje hoger, vond ik zelf.
Tijd om alle kennis die ik het afgelopen jaar verzameld heb verder aan te vullen en te onderbouwen. Om daarmee erkende adviezen te kunnen geven welke door verzekeraars vergoed worden. Daarom ga ik de schoolbanken weer in. Verder leren over gezonde voeding, over hoe voeding en voedingsmiddelen in te zetten als preventie, maar ook behandeling, van ziekten. Ik heb er zin in!
Iemand vroeg me of ik de opleiding tot diëtist ga doen. Nee, was mijn antwoord. Het klopt inderdaad dat deze opleiding, naast die tot gewichtsconsulente, het meest gangbaar en bekend is. Naast het feit dat ik denk dat afvallen en gewichtsbeheersing slechts het topje van de ijsberg is, is er nog een reden waarom ik niet kies voor deze opleiding. Ik zal het je uitleggen.
Wie betaalt mijn advies?
Zou je bij het kopen van een nieuwe auto afgaan op het advies van de dealer, die zegt dat je toch echt Merk X of Model Y moet kopen omdat dit zo veilig en betrouwbaar is? Of ga je liever voor een meer onafhankelijk advies?
Wat hebben auto’s en voeding met elkaar gemeen, hoor ik je denken. Behalve dat in auto’s voeding moet om ze te laten rijden, verder niet zo heel veel. Het gaat me meer om de motivatie waar de dealer zijn advies op baseert.
Hoewel hij, hopelijk, heilig gelooft in zijn eigen product en je dit vol overtuiging graag zal willen adviseren, spelen natuurlijk financiële belangen een rol. Hij wordt aan het einde van de maand betaald door zijn werkgever, en die wil daar graag iets voor terug zien. En zo is het ook met diëtisten. Zij volgen een opleiding erkend door de Nederlandse Vereniging van Diëtisten, de NVD. En het merendeel van deze diëtisten geeft adviezen volgens de door de vereniging opgestelde normen. En die normen worden onder meer gebaseerd op … de stand van de wetenschap. Toch? Zou je denken, maar ik word dan toch een beetje wantrouwend als ik zie door wie de NVD wordt betaald: Nutricia, Unilever, FrieslandCampina, Yakult, om er maar een paar te noemen. Hoe onafhankelijk kun je dan nog zijn?
Tja, denk ik dan, gooi ik het principe van onafhankelijkheid overboord als het gaat om zoiets belangrijks als mijn eten en mijn gezondheid? Jij mag het zeggen, maar ik heb mijn beslissing genomen: in september start ik met de opleiding Orthomoleculaire Geneeskunde, betaald door ….. de natuur!